Në Shtëpinë e Bardhë u zhvillua sot një takim që tërhoqi vëmendjen e kryeqyteteve evropiane: Viktor Orbán, kryeministri i Hungarisë, u ul përballë Presidentit amerikan Donald Trump për të diskutuar çështjen më të ndjeshme të momentit — sanksionet ndaj Rusisë dhe ndikimin e tyre në ekonominë hungareze.
Takimi, i zhvilluar në një atmosferë të ngrohtë, përbën sinjal të qartë për afrimitetin mes dy liderëve që prej kohësh ndajnë një qasje të ngjashme ndaj politikës së jashtme dhe sovranitetit kombëtar.
Orbán kërkoi që Hungaria të mos përfshihet në masat ndëshkuese amerikane që prekin tregtinë e naftës dhe gazit rus, duke argumentuar se vendi i tij nuk ka alternativa reale për furnizim, për shkak të pozitës gjeografike dhe varësisë historike nga Moska.
Trump, sipas burimeve nga Uashingtoni, e dëgjoi me kujdes argumentin e Orbánit dhe u shpreh se Shtetet e Bashkuara “do të shqyrtojnë situatën në mënyrë të drejtë e pragmatike”. Megjithatë, ai nuk premtoi lëshime konkrete, duke theksuar se qëllimi i politikës amerikane është ruajtja e presionit ekonomik ndaj Kremlinit, pa dëmtuar aleatët që janë “në pozita të vështira”.
Takimi vjen në një kohë kur Bashkimi Evropian dhe Shtetet e Bashkuara përpiqen të mbajnë një front të bashkuar kundër Rusisë, ndërsa Hungaria shpesh ka vepruar në mënyrë të pavarur brenda unionit. Për Orbánin, kjo vizitë është më shumë se një mision diplomatik — është një mesazh se Budapesti kërkon të luajë në nivel global, jo vetëm brenda kornizës evropiane.
Në skenën amerikane, ndërkohë, takimi shihet edhe si pjesë e politikës së jashtme të personalizuar që Trump po ndjek, duke u përqendruar tek marrëdhëniet dypalëshe dhe tek liderët që ndajnë me të një frymë politike të drejtpërdrejtë, kombëtariste dhe skeptike ndaj burokracisë ndërkombëtare.
Asnjë marrëveshje formale nuk u shpall pas takimit, por pritet që kontaktet të vazhdojnë në nivele të tjera diplomatike. Për momentin, Orbán largohet nga Uashingtoni me sinjalin se ka fituar vëmendjen e një presidenti që mund t’i ofrojë më shumë hapësirë manovrimi në politikën energjetike. Dhe për Trump, ky takim i shërben si dëshmi se Uashingtoni i tij është sërish qendra e diplomacisë— aty ku çdo udhëheqës shkon për të kërkuar një marrëveshje që mund të ndryshojë ekuilibrat ndërkombëtarë.
