Artistja gjermane Katharina Grosse ka befasuar publikun në edicionin e sivjetshëm të Art Basel me një instalacion gjigant dhe tronditës të titulluar CHOIR, i cili ka mbuluar sheshin kryesor të Messeplatz me ngjyra të ndezura dhe forma që sfidojnë imagjinatën.
E njohur për stilin e saj të veçantë ku përdor bojëra spraji në përmasa të mëdha, Grosse ka shndërruar hapësirën urbane në një përvojë vizuale përfshirëse. Ajo ka përdorur bojë ngjyrë magenta për të veshur asfaltin dhe fasadën e një ndërtese, duke krijuar një peizazh të ri ku arti nuk është vetëm për t’u parë, por për t’u përjetuar.
Sipas artistes, ky projekt është një reflektim mbi mënyrën sesi njerëzit kërkojnë kontroll, por në të njëjtën kohë dëshirojnë liri. Ngjyrat, të shtrira në mënyrë të paorganizuar mbi sipërfaqet urbane, krijojnë një atmosferë të gjallë dhe të papritur, që i fton kalimtarët të ndalen, të mendojnë dhe të ndjejnë. “CHOIR” është një kor ngjyrash dhe ndjesish, një thirrje e hapur për bashkëjetesë me artin në jetën e përditshme.
Instalacioni është pjesë e projektit “Messeplatz” dhe është një ndërhyrje e parë e këtij lloji në hyrjen qendrore të panairit, duke e kthyer atë në një hapësirë të hapur artistike. Grosse nuk pikturon në mënyrën tradicionale. Ajo përdor sprajin industrial si mjet për të ndërtuar vepra të mëdha, shpesh jashtë mureve të galerive. Kjo mënyrë e të shprehurit i jep veprës së saj një ndjesi lirie, por edhe një energji të papërmbajtshme.
Kritikët ndërkombëtarë, përfshirë edhe ata të Financial Times, e përshkruajnë stilin e saj si një “agresivitet i butë”, ku ngjyrat duken sikur fluturojnë mbi hapësirat e betonit, duke ruajtur natyrshmërinë e tyre dhe duke krijuar skena që ndërthuren mes artit dhe realitetit.
“CHOIR” nuk është vetëm një vepër arti. Është një ftesë për të rifituar marrëdhënien me hapësirën publike, për ta parë qytetin si një galeri të hapur. Është një përplasje mes të zakonshmes dhe të jashtëzakonshmes, një përvojë që nuk kalon pa lënë gjurmë.
Ky projekt është një dëshmi se arti bashkëkohor ka dalë nga muret e galerisë dhe ka hyrë në jetën tonë të përditshme. Ai na sfidon, na zgjon dhe na bën pjesë të një përvoje që nuk kërkon domosdoshmërisht të kuptohet me mendje, por të ndjehet me sy, me trup dhe me zemër.
